22 मे 2019 रोजी डॉ. पायल तडवी या जळगावच्या आदिवासी डॉक्टर विद्यार्थिनीने तिच्या बरोबर असणार्‍या अन्य डॉक्टर विद्यार्थिनींनी व तिला शिकवणार्‍या एका महिला डॉक्टर शिक्षिकेने दिलेल्या त्रासाला कंटाळून आत्महत्या केली अशी तिच्या आईने तक्रार केली.
सदर डॉक्टर विद्यार्थिनीची आई मुलीला होणार्‍या त्रासाविरुद्ध तक्रार करण्यासाठी मुम्बईतील नायर रुग्णालयाच्या अधिष्ठाता ह्यांना भेटण्यास गेली असता तिला स्त्री रोग विभागप्रमुखांकडे पाठविण्यात आले. त्या ठिकाणच्या विभागप्रमुखांनी इंग्रजीत काय सांगितले ते आपल्याला कळले नाही असे आईचे म्हणणे आहे. सदर घटनेनंतर संबंधित पोलीस ठाण्यात आत्महत्येस प्रवृत्त करणे, रॅगिंगविरुदध कायदा, भारतीय दंडविधान, अनुसूचित जाती जमाती अत्याचार प्रतिबंधक कायदा व माहिती तंत्रज्ञान कायद्याअंतर्गत गुन्हा दाखल करून तपास करण्यात येत आहे.
रॅगिंगच्या विरुद्ध महाराष्ट्र शासनाने वीस वर्षांपूर्वी कायदा करूनही व रॅगिंगविरुद्ध समिती आणि अन्य उपाययोजना असतांनाही रॅगिंगच्या घटना विविध व्यावसायिक प्रशिक्षण संस्थांमधून उघडकीस आल्याचे दिसते. जेवढ्या घटना घडतात त्यातील अतिशय थोड्या घटनांबाबत वाच्यता होते व त्यातील फारच थोड्या घटनांमधे कारवाई होते. सर्वोच्च न्यायालयाने ह्या घटनांविरुद्ध वारंवार निर्णय देऊनही व कडक कायदे असूनही ह्या घटना थांबत नाहीत. ह्या व्यवसायातील अनेकजण ह्या ना त्या प्रकारे रॅगिंग होऊ नये असे म्हणत असले
तरी त्याविरुद्ध मनापासून उपाय योजण्यास तयार नसतात. किंबहुना रॅगिंगचे बळी असलेलेच पुढे जाऊन नवीन विद्यार्थ्यांना रॅगिंग करतांना आढळतात. आपल्या कुटुंबाची बेअब्रु होऊ नये ह्या भीतीने व व्यवसायातील अन्य लोकांनी आपल्याला बहिष्कृत करू नये ह्या भावनेने नवीन विद्यार्थी/ विद्यार्थीनीही त्याविरुद्ध तक्रार करत नाहीत.
रॅगिंग विरुद्ध नवीन सत्राच्या प्रारंभी नवीन विद्यार्थ्यांचे स्वागत करून योग्य व अयोग्य गोष्टींची सर्वांना सुस्पष्ट कल्पना देणे आवश्यक आहे. त्यात रॅगिंग किंवा लैंगिक त्रास किंवा अनुसूचित जाती जमातींच्या नावाखाली अत्याचार, जात व धर्माच्या नावाखाली त्रास देणे, हिणवणे हा कायदेशीर गुन्हा आहे व ते खपवून घेतले जाणार नाही हे स्पष्ट करणे आवश्यक आहे. हॉस्टेल्स मधे केवळ CC TV. लावून रॅगिंगच्या घटना थांबतील अशी अपेक्षा करणे बरोबर नाही. त्यासाठी हॉस्टेल प्रमुख, सल्लागार ह्यांनी नवीन विद्यार्थ्यांशी वारंवार संपर्क करून त्यांना होणार्‍या त्रासाबद्दल सहानुभूतीने चौकशी करणे व वागणे आवश्यक आहे. रॅगिंगविरुद्धच्या समितीने तक्रार आल्यास चौकशी करणे अशा प्रकारे मर्यादित रीत्या काम न करता संस्थेतील प्राध्यापक, वरिष्ठ विद्यार्थी आणि अन्य सर्व यांच्यासाठी वारंवार सभा, चर्चा, स्पर्धा आयोजित करून रॅगिंगच्या घटना होणार नाहीत असे वातावरण निर्माण करणे गरजेचे आहे. रॅगिंगचे बळी असणार्‍्यांना सहाय्य करण्यासाठी सल्लागार नेमणे आवश्यक आहे. विविध प्रकारच्या पार्श्वभूमीतून आलेल्या नवीन विद्यार्थ्यांना भाषा, राहणीमान ह्याबद्दल त्यांची विविधता राखून इतरांच्याबरोबर कसे काम करावे ह्यासंबंधी मार्गदर्शन करणे आवश्यक आहे. रॅगिंग विरुद्ध नवीन तंत्रज्ञानाचा वापर करून शासनाने `अ‍ॅ प बनविणे व त्यातून रॅगिंगविरुद्ध माहिती सर्व संबंधितांना देणे ही तातडीची आवश्यकता आहे.
आजमितीस सप्रर्वथम डॉक्टर पायलच्या कुटुंबीयांना भरीव आर्थिक मदत देऊन अशा घटना पुन्हा घडणार नाहीत ह्यासाठी सर्व संबंधितांनी जबाबदारीने पावले उचलण्याची आवश्यकता आहे.
